HEQ System Riding - edukacja hippiczna zdj. Artur Obielecki: Daria podczas prezentacji zajęć edukacji hippicznej dla trenerów |
Daria Galant
Edukacja Hippiczna
Jak uczyć, aby adept sztuki jeździeckiej pojął istotę kontaktu człowieka z końmi i posiadł podstawowe, obowiązujące umiejętności jazdy konnej i bezpiecznego obcowania z końmi? To bardzo ważne zagadnienie w systemie szkoleniowym. Instruktor jeździectwa (sportowy, rekreacji konnej, metod naturalnych pracy z końmi) powinien postarać się posiąść wiedzę z zakresu metodyki nauczania. Czyli- najogólniej mówiąc- wiedzieć, jak powinna przebiegać nauka, w jakim czasie, jakie mieć cele i jak sprawdzić osiągnięcia podopiecznego oraz kiedy go przekierować na przykład na wyższy poziom (do innego trenera, zajmującego się specjalistyczną dziedziną jeździectwa) lub na niższy (tj. na przykład ze stajni sportowej do rekreacji, gdyż adept wykazuje cechy hobbistycznej jazdy konnej nie dąży ku rozwojowi zawodowemu) .
Jako wykwalifikowani instruktorzy w edukacji hippicznej powinniśmy mieć wyczucie, w którym momencie znajduje się nasz student lub w jakim kierunku zmierza jego ewolucja jeździecka. Czy ma szansę na rozwój, czy raczej pozostanie w sferze amatorskiej. Niestety często zdarza się, że jeźdźcy nie posiadają odpowiedniego nakierowania od prowadzących, gdyż sami prowadzący nie mają pojęcia, co z danym uczestnikiem edukacji hippicznej należy zrobić. Wynika to z wielu czynników: np. z braku specjalizacji stajni lub jedynie rekreacyjnych umiejętności prowadzących. Wtedy klient nie będzie w stanie rozpoznać, jaki stan wiedzy jeździeckiej posiada i uznać, że na koniach "sobie radzi" lub wprost przeciwnie, że powinien być pod stałą opieką ze względów bezpieczeństwa.
Adept sztuki jeździeckiej powinien być od początku uświadamiany w różnych stylach jazdy konnej (to znaczy prowadzący winien mu tę wiedzę dostarczyć, rzecz jasna nie nauczać wszystkich stylów jazdy konnej, bo przecież może poruszać się tylko w określonym stylu jeździeckim). A z tym też bywa różnie, bo na przykład zdarzają się prowadzący, którzy nie wiedzą, jakimi metodami nauczają. I co nauczają swoich podopiecznych. W związku z tym adept sztuki jeździeckiej też nie wie, jak jeździ i dlaczego akurat tak a nie inaczej.